- tabiiyet
- 1) зави́симость, подчинённость2) гражда́нство, по́дданство
Türkçe-rusça sözlük. 2013.
tabiiyet
Смотреть что такое "tabiiyet" в других словарях:
tabiiyet — is., ti, esk., Ar. tābiˁiyyet 1) Bir şeye veya bir kimseye bağlı olma, bağımlılık, bağlılık 2) Uyruk Fransız tabiiyetine girivermişler o zaman. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağım — is. Bir şeyin veya bir kimsenin gücü ve etkisi altında bulunma durumu, tabiiyet … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağımlılık — is., ğı Bağımlı olma durumu, tabiiyet Bağımlılık bir süre mutlu eder, sonra alışkanlık olur, sonra baskıya dönüşür. T. Dursun K … Çağatay Osmanlı Sözlük
milliyet — is., Ar. milliyyet 1) Millete özgü olma veya millî olma durumu, ulusallık Milliyet davası. 2) Bağlı bulunan millet, tabiiyet Bu adamın milliyeti nedir? Birleşik Sözler milliyetsever … Çağatay Osmanlı Sözlük
uyrukluk — is., ğu Bir kimsenin bir devlete uyruk olma durumu, tabiiyet Bu adamın uyrukluğu anlaşılamadı … Çağatay Osmanlı Sözlük
